امپریالیسم ویکی ها

 

امپریالیسم به عنوان یک مفهوم سیاسی، اقتصادی و فرهنگی به معنای توسعه قدرت و تسلط یک کشور بر سایر کشورها و مناطق در اوایل قرن نوزدهم در بریتانیا ظهور کرد. این مفهوم برای توصیف تلاش های بریتانیا بر تسلط بر سرزمین های دیگر به کار گرفته شد. 

امپریالیسم به عنوان یک رویکرد سیاسی به دو شکل مستقیم و غیر مستقیم در قالب تسلط بر کشورها و مناطق اجرا می شود. در روش مستقیم، یک کشور به صورت مستقیم و با استفاده از نظام نظامی، قدرت خود را بر سایر کشورها برتر می داند. در روش غیر مستقیم یک کشور از طریق تبلیغات فرهنگی، اقتصادی و سیاسی تلاش می کندتا تسلط خود را بر سایر کشورها بدست بیآورد. تاریخچه امپریالیسم در بریتانیا به دوران حکومت ملکه ویکتوریا ( سالهای 1837 تا 1901 ) برمی گردد. در آن دوران بریتانیا به عنوان یک قدرت بزرگ صنعتی تلاش کرد تا تسلط خود را بر سایر کشورها و مناطق جهان به خصوص آفریقا و آسیا گسترش دهد که این تلاش ها با توجه به قدرت نظامی و فناوریهای بریتانیا موفقیت آمیز هم بود. 

ویکی به عنوان یک سایت وب ویژه باز، برای به اشتراک گذاری دانش، اطلاعات و مطالب مختلف در سال 2001 توسط جیمی ویلز ولری سنگر در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی ایجاد شد. این سایت برای نخستین با با نام " ویکی پدیا "در سال 2001 راه اندازی شد و در کمترین زمان ممکن به یکی از بزرگترین و محبوب ترین سایت های وب تبدیل شد. ویکی پدیا به عنوان یک پایگاه دانش آزاد و باز به همت جامعه اینترنتی، اطلاعات و دانش را با توجه به تخصص هر فرد، جمع آوری و به اشتراک بگذارد. 

ویکی پدیا در حال حاضر به عنوان یکی از بزرگترین پایگاههای دانش آزاد و باز، شامل بیش از 6 میلیون مقاله در بیش از 300 زبان مختلف است. این سایت به عنوان یک منبع دانش و اطلاعات برای محققان، دانشجویان، معلمان و همه افرا جوامع بسیار مفید و موثق است. 

3 دوره وب عبارتست از:

1-فقط جستجو ( مخاطب فعال )

2-قابلیت تولید محتوا ( ارتباط زنده با مخاطب، غیر منفعل )

3-قابلیت تعامل ( مخاطب فعال )

 

انگاره سازی خبری Imagmaking

 

 

کانون های خبری، کشورهای عقب نگه داشته شده را سرزمین جنگ، انقلاب، خونریزی و تشنج بی پایان در خاطره ها ماندگار می کنند. آنها قاره آفریقا را نیز سرزمینی خشن، وحشی و غیرمتمدن به مردم دنیا نشان می دهند. در چنین حالتی است که جریان نامتوازن، ناعادلانه و سلطه گرانه در محتوای تکنولوژی های ارتباطی مطرح می شود، جریانی که خمیر مایه آن بر انگاره سازی های منفی از کشورهایی متمرکز شده، که گویا در هیچ معادله ای شایسته نیستند که مسیر توسعه را احساس کنند و همواره بایستی شکاف میان دولت های دارا و ندار باقی بماند و تائید و تاکید بر فرضیه شکاف آگاهی و فقر طبقاتی اطلاعات باشد. این نابرابری ها تا آن جاست که برخی محققان و منتقدان این رشته پیآمدهای منفی آن را تهدید آمیز تلقی می کنند. " آنتونی گیدنز" در کتاب جامعه شناسی می نویسد: تهدید استقلال کشورها از سوی ارتباطات الکترونیکی جدید در اواخر قرن بیستم می تواند از استعمار در گذشته خطرناک تر باشد. تصاویری که ما از پدیده ها، موضوع ها، اشیا، شخصیت ها و رویدادهای محیطی پیرامون خود در ذهن داریم، مجموعه ای از انگاره ها را برای قضاوت در باره تصاویر جدید در اختیار ما گذاشته و هرگونه قضاوت در باره تصاویر و انگاره های جدید ما را به انگاره های قدیم که در ذهن داریم ارجاع می دهد. 

انگاره یا تصویر از 3 قسمت تشکیل شده است. احساسات، ادراک و آگاهی، عملکرد. در بعد احساسی یا ارزشی دوست داشتن یا نداشتن یک موضوع یا شی مورد نظر است و اغلب با موافقت ادراکی سروکار دارد.  

تکنیک های خبری رایج

1-گزینشگری ( دروازه بانی )

2-برجسته سازی 

3-انگاره سازی 

تلقین، تکرار و القا در ابعاد وسیع یکی از تکنیک های مهم در انگاره سازی است. 

اصل انگاره سازی خبری 

دگرگونی واقعیت، دوگانه سازی ( ما و دیگری )، ( خودی و غیر خودی )

انگاره سازی خبری، ارزشها را ضد ارزش، نقاط قوت را نقاط ضعف و بر عکس می کند.   

بازنمایی رسانه‌ای

بازنمایی رسانه ای

REPRESENTATION

تفکر لیبرالیستی" واقعیت گویی "

نظریه ریچارد دایر در خصوص بازنمایی رسانه ای 

بازنمایی رسانه ای عبارتست از ساختی که رسانه های جمعی از جنبه های مختلف واقعیت، مثل افراد، مکانها، اشیا، اشخاص، هویت های فرهنگی و دیگر مفاهیم مجرب ایجاد می کنند و تجلی بازنمایی ها ممکن است به صورت گفتاری، نوشتاری و یا تصاویر متحرک باشد.

بازنمایی دلالت بر موضوع واقعیت بیرونی می کند.

زبان ابزار بازنمایی واقعیت است.

در ازای یک واقعیت که به آن " دال " گفته می شود، در زبانهای مختلف " مدلول های" بسیاری وجود دارد.

نشانه شناسی 

فردینالد دوسوسوز

دال.......... مدلول 

نشانه شناسی

رولان بارت

دال.......... مدلول..........اسطوره

عناصر بازنمایی رسانه 

بازنمایی رسانه ای دارای ٤ عنصر است

١-زاویه خاص دوربین 

٢-برجسته سازی 

٣- بهره گیری از واقعیت 

٤- استفاده از فرصت های خاص 

دو نظریه مطرح در بازنمایی رسانه ای

١- نظریه انعکاسی

دوربین واقعیت را منعکس می کند

٢- نظریه اداری

آنچه دوربین نشان می دهد ارادی نبوده و پنهانی است که پشت تصاویر وجود دارد.مثال: سطل زباله ای می بینیم که اطرافش پر از زباله ریخته شده است( فرصت خاص) می خواهیم از این واقعیت یک بهره گیری کنیم. برای برجسته سازی موضوع با استفاده از زاویه خاص دوربین، واقعیت را به گونه دیگری نشان می دهیم. 

چه چیزی منعکس شود؟

چگونه منعکس شود؟

هر گفتمان چه معنایی دارد؟

 

وانمایی برای پست مدرنیست هاست!

موزه، رسانه است؟!

موزه، رسانه است؟!

بدون هیچ شک و تردیدی وجود موزه به عنوان یک نهاد فرهنگی در اجتماع بسیار ضروری است. فرهنگ هر جامعه یک مفهوم کلی است و تمامی ارزش ها و یافته های معنوی مردمان آن جامعه را در برمی گیرد.

موزه به طور کلی فرهنگ و میراث هر قومی است که از پیشینیان بر گرفته شده و در آن تغییراتی داده شده و به نسل های بعد انتقال یافته است. فرهنگ ها و تمدن ها مانند انسان سه مرحله تکامل دارند، به این معنا که زاده می شوند، کودکی و نوجوانی دارند، کمال می یابند و به پیری می رسند و بالاخره از میان می روند.

موزه، خاصیت فرهنگ ها و تمدن های پویا را از فرهنگ های دیگر می گیرد و آنچه زائد است را دور می ریزد.. به طور کلی، موزه یا آثارخانه به مکان خاصی که در آن مجموعه ای از آثار باستانی و صنعتی و اشیاء با ارزش را به معرض نمایش می گذارند، گفته می شود. از سوی دیگر، رسانهMedia)) نیز دارای یک ویژگی اساسی است که سعی دارد پیامی را به مخاطب خویش ارائه دهد. امروزه رسانه در لغت به معنی رساندن است و به آن دسته از ابزارهایی گفته میشود که انتقال دهنده پیام باشد. رسانه از تمدن های جدید به وجود آمده و مورد توجه قرار گرفته است، ضمن اینکه رسانه ها می توانند محتوای پیام را به مخاطبان انتقال دهند. رسانه ها در شرایط کنونی یکی از مهمترین دستاوردهای پیشرفت بشری و یکی از با ارزشترین وسیله های آگاهی رسانی همگانی هستند که پیوسته و با سرعت طبق نیازمندی متقاضیان در حال گسترش و توسعه اند.با توجه به این تعاریف، اکنون موزه ها نیز در زمره رسانه ها طبقه بندی می شوند. چراکه، موزه مکانی است که پیام هایی را به مخاطبان و بازدیدکنندگان انتقال می دهد.

بر این اساس، در مورد موزه های ایران می توان گفت که از میان کارکردهای ذکر شده موزه، آن میزان که بر گردآوری و حفظ و نگهداری اشیاء تاکید می شود، نمایش آثار و مولفه های حاکم بر نحوه نمایش آثار و نحوه روبرو شدن مخاطب با موزه و آثار آن و نوع رابطه موزه با مخاطب مورد توجه قرار نمی گیرد.

این در حالی است که امروزه کارکردهای موزه از حفظ و نگهداری و حتی نمایش صرف آثار و اشیاء فراتر رفته و از کارکردهای آموزشی، اطلاع رسانی و آگاهی بخشی موزه ها در نسبت با مخاطبان موزه صحبت می شود. این کارکرد جدید موزه را می توان کارکرد رسانه ای آن در نظر گرفت و از موزه به عنوان یک "رسانه " یاد کرد. رسانه ای که مطابق نوع آثار به نمایش درآمده، نحوه به نمایش درآمدن آثار، طراحی بنا و فضای داخلی موزه، نورپردازی و… متناسب با اهداف موزه "پیام"هایی را تولید و به مخاطبان و بازدیدکنندگان، ارسال می کند. اما چه کنیم تا میزان استقبال مردم از موزه بیشتر و بیشتر شود. در درجه اول باید بپذیریم که در خصوص اهمیت موزه و انتقال آن به نسل جوان کاری نکرده ایم و آنها آشنایی چندانی با موزه ندارند که این معضل باید از طریق فرهنگ سازی و تبلیغات احیا شود. باید در کنار احیای این فرهنگ به گرانی بلیت ورودی موزه ها، برخوردهای نا متناسب برخی از مسئولان موزه ها با مخاطب و ...... هم اشاره ای داشت و در جهت اصلاح آنها گام برداشت.